نیلوفر آبی در دنیای باستان

گل نیلوفر و نماد آن در دنیای باستان شرق نقش بارزی داشته است، از حجاری‌های تخت جمشید تا کنده کاری‌های طاق بستان ارتباط شگفت انگیزی با این گل دیده می‌شود.

نام گل نیلوفر در زبان سانسکریت پادما در زبان چینی لی ین هوا به زبان ژاپنی رنگه و در زبان انگلیسی لوتوس است نیلوفر درشرق باستان همان قدر اهمیت دارد که گل رز در غرب.
درسده هشتم پیش از میلاد تصویر نیلوفر احتمالا از مصر به فینیقیه و از آنجا به سرزمین آشور و ایران انتقال یافت و در این سرزمین‌ها گاهی جانشین درخت مقدس بوده است. الهه‌های فینیقی به عنوان قدرت آفریننده خود گل نیلوفر در دست دارند. این گیاه درمصر باستان و در بسیاری از بخش‌های آسیا مورد پرستش بود.

نیلوفر آبی

   

 

در مورد گل نیلوفر باید بگم که دوره زندگی کوتاهی داره ...

فقط سه روز ! اما همون سه روز رو زیبا و متفاوت زندگی میکنه .

نیلوفر از آب برمیاد ، روز اول به رنگ سفیده ،شب هنگام

گلبرگاش بسته میشن و با طلوع خورشید باز میشن و اینک

روز دومه و رنگ گل نیلوفر به صورتی کمرنگ و زیبایی تغییر 

کرده این اتفاق برای بارسوم هم میفته و نیلوفر در روز سوم

از زندگیش به رنگ صورتی تقریبا پررنگ در میاد اما در شب

سوم دیگه گلبرگاش بسته نمیشن . نیلوفر هرگز طلوع

روز چهارم رو نمی بینه و جالب اینجاست که دوباره 

به آب برمیگرده ... یعنی به همون شکل عمودی

به عمق آب فرو میره . زیباست مگه نه ؟! 

آدم در این همه زیبایی که خداوند خلق کرده می مونه !